Theatrale Dans uit Egypte De ontmoeting tussen schoonheid en kracht van de tradities en hedendaagse creativiteit en expressie
http://www.radio-canada.ca/emissions/babylone_cafe/2011/chronique.asp?idChronique=207228
http://inscenaonline.altervista.org
Artikel (pdf) : Notte d’Egitto
Reservatie : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
4 & 5 mei 2013
Teatro Le Laudi, Via Leonardo da Vinci 2
Firenze
www.teatrolelaudi.it
Samedi 4 mai & Dimanche 5 mai 2013
Teatro Le Laudi, Via Leonardo da Vinci 2
Firenze
www.teatrolelaudi.it
La Ferme du Biéreau
Avenue du Jardin Botanique
1348 Louvain-La-Neuve
Zaterdag 17 november 2012
Dans, musiek en zang uit Opper-Egypte
met "Les musiciens du Nil", Raïs Mohamed Morad & Béatrice Grognard
26 mei 2012, Genéve
17u00 & 21u00
Een betoverende Egyptische theatrale en hedendaagse dansvoorstelling
met Béatrice Grognard & Dansgezelschap Tarab
2010 - Duur: 1u25’
Wolubilis, Brussel, België – maart 2010
Centre culturel, Tours – Frankrijk – november 2010
Romeins amfitheater van Fiesole, Firenze, Italië – juli 2011
The Queen Elizabeth Hospital Theatre, Bristol, UK – oktober 2011
Northern Ballet Theatre, Leeds, UK – november 2011
La Reine Blanche, Parijs, Frankrijk – maart 2011
... Een hedendaags dansfresco dat zijn inspiratie haalt uit het Egypte van de farao's en de legende van de godin Hathor...
... Een hulde aan de vrouwelijkheid, aan de kracht en de uitstraling van de vrouw, mysterieuze uiting van de schoonheid van deze wereld en van de betovering van het hiernamaals...
De legende van de godin Hathor biedt Béatrice Grognard en acht danseressen de mogelijkheid om zich met volle overgave onder te dompelen in de artistieke en intellectuele rijkdom van het Egypte van de farao’s. Dankzij de muzikale uittreksels uit het zeer verscheiden Egyptische repertoire en de projectie van geschilderde of gebeeldhouwde fresco’s, voorwerpen en sites uit de klassieke oudheid is « Dromen in de Egyptische nacht » een verheerlijking van de eeuwenoude Egyptische kunstzinnigheid, die zowel hiëratische als zinnelijke kanten heeft. Deze voorstelling is de volgende stap in de reeds 15 jaar durende artistieke zoektocht en hedendaagse creatie van Béatrice Grognard.
« Uw dansvoorstelling was intens, subtiel en prachtig. Duizend maal gefeliciteerd voor deze creativiteit, die het resultaat is van een geduldige ontdekkingstocht door uw kunst. De feliene kracht van Hathor zal ons bijblijven. »
« … quand la déesse Hathor qu’incarne Béatrice Grognard entre en scène, lionne sanguinaire, elle électrise le théâtre entier et, par une sensualité remarquable, ensorcelle… la danse de la soliste enivre le public de l’amphithéâtre…. Sa danse primordiale touche les fibres en chacun de nous, les plus enfouies et bestiales… »
« Signe caractéristique du spectacle est son archétype central, la féminité, exalté à travers la recherche de la beauté dans le mouvement… Une réalisation dans le respect de la tradition en y ajoutant des éléments très innovants qui rendent ce spectacle captivant… »
« La scénographie, sobre et minimale, en ligne parfaite avec le spectacle entier est soutenue par des projections continues d'images, sculptures, peintures, bas-relief qu'ils permettent au public, absorbé, de se souvenir des merveilles du passé…Entre temps, les ombres d'une danse lointaine bercent les corps dans le charme du divin… »
Soefimuziek, -zang en -dans uit Egypte
Met Sheikh Ahmed Al Tuni & zijn muzikanten
En Béatrice Grognard & Dansgezelschap Tarab
2008 - Duur: 1u30’
Choreografe en danseres Béatrice Grognard en 7 danseressen van het Tarabgezelschap bundelen hun krachten met de charismatische soefizanger Sheikh Ahmad Al-Tûni voor een ongewoon spektakel.
Nog nooit tevoren werd het repertoire van Sheikh Tuni kracht bijgezet door vrouwelijke artistieke dans.
Ahmad al-Tûni is één van de laatste en grootste soefizangers van Opper-Egypte. Zijn reputatie reikt vandaag ver buiten Egypte. Hij was te gast op alle internationale podia en roept met zijn stem op tot de soefitrance, een eeuwenoud ritueel.
Samen vieren deze twee artiesten de goddelijke en menselijke liefde, de extatische vreugde, de zachte of bittere passie, het lijden bij het scheiden, de angst om de afwezigheid, de zelfverloochening en de overgave van lichaam en geest.
Beiden nemen u mee naar de tarab, de emotionele extase.
« …Wat een ontdekking! De ontroerende Sheikh Al Tûni, zijn krachtige en diepe stem in schril contrast met zijn tengere gestalte... zijn lieflijk heen-en-weer schommelen... De muzikanten speelden er op los en hebben ons meegesleept... De kostuums waren verbluffend...de dans was goddelijk, in perfecte harmonie met de stem en de woorden van Sheikh Tuni, magisch… »
« Een wervelwind, de prachtige mengeling tussen stem en gebaar, de belichaming van de hartstocht.
Het resultaat was diep ontroerend, wervelend, aangrijpend…»
« Prachtige voorstelling! Het was ontroerend, opwindend, intens, vurig,…De dans improviseerde op de stem van Sheikh Tuni! Verbluffend! En wat een verbondenheid met de muzikanten, die één en al in harmonie waren met de dans en er enorm plezier aan beleefden… Wat een vindingrijkheid, wat een hymne aan het leven, ondanks het lijden… »
« Wat een emoties, wat een hartstocht! Zoveel kracht, zoveel zuiverheid in de opeenvolgende bewegingen, de betoverende dans… Wat een gedurfde originaliteit in deze vurige ontmoeting tussen de dans van Béatrice Grognard en de zang van Sheikh Tuni. Een onverwachte, onwaarschijnlijke ontmoeting en uiteindelijk een meer dan geslaagde uitdaging…. »
« Al Wegdann »: een contrastrijke wereld van zachtheid en passie die een onzegbare emotie achterlaat… »
« Perfecte symbiose tussen zang en dans. »
« Zoals aangekondigd bij het begin van de voorstellling was het inderdaad UITZONDERLIJK. De zang van Cheikh Al Touni, de kwaliteit van het orkest en ... de sublieme dans hebben die avond omgetoverd tot een droom! Het was gewoon magisch. »
Sheikh Ahmed Al Tuni overleed op Maart 17th, 2014. Maar de zingende en de ziel nog steeds intens.
Luxor 2010 : uitwisseling tussen Al Tuni en Béatrice...
Muziek, zang en dans uit Opper-Egypte
Met Les Musiciens du Nil
En Béatrice Grognard & Dansgezelschap Tarab
2007 - Duur: 1u30’
In “Mousaferoun” worden Béatrice Grognard en vijf van haar danseressen begeleid door de befaamde Musiciens du Nil uit Louxor.
De majestueuze en plechtige Musiciens du Nil zijn over de hele wereld bekend. Zij vinden hun oorsprong in de kasten van beroepsmuzikanten die een band hebben met de zigeunerclans die zich vanaf de 11e eeuw in Egypte kwamen vestigen. Zij zetten de muziektradities van de zigeuners uit Egypte verder en bespelen instrumenten zoals de inventieve rababa, een vedel van paardenhaar, kokosnoot en vishuid, de mizmar, de hobo van Opper-Egypte met zijn vlijmscherpe klanken, de zachte kawalafluit uit de tijden van de farao’s, en de meeslepende percussie-instrumenten zoals de saïdi, de duff en de tabla.
Tussen Béatrice en de Musiciens du Nil heerst er een bijzondere artistieke verstandhouding. De muzikanten zijn verheugd te zien hoe hun voorvaderlijke muziek prachtig wordt geïllustreerd door de verfijnde bewegingen, de kracht en de bijzondere verscheidenheid van het danstalent van Béatrice Grognard.
Mousaferoun:
Een constante dialoog tussen danseressen, muzikanten en zangers…
Een rijkdom aan schitterende kleuren en meeslepende ritmes…
Béatrice Grognard geeft de multipele facetten van de theatrale Egyptische dans een nieuwe authenticiteit, die de weerspiegeling is van de rijke muzikale verscheidenheid van dat eeuwenoude land.
De sha’abi-tradities (term die verwijst naar het “volkse” – “sha’ab”: het volk) putten hun oorsprong in de dorpen en de kleine steden van Egypte. Ze spelen een essentiële rol in het leven van de fellahs of boeren, de mensen die op het platteland leven of van volkse afkomst zijn. De sha’abi weerklinkt op elk feest, elke plechtigheid.
Met haar activiteit als archeologe in gedachten bestudeert Béatrice reeds jarenlang het sha’abi-universum om de essentie ervan te vrijwaren en het op een moderne manier te onderzoeken. Zo wil zij voorkomen dat de sha’abi vergeten wordt of, erger nog, ontaardt tot weinig geïnspireerde nepfolkorevertoningen.
De “Tarabstijl” werpt een nieuw licht op het sha’abi-universum en komt zo tegemoet aan de veeleisendheid van deze muziek die, door haar duidelijk volkse karakter, soberheid en openheid vereist maar ook kracht, subtiliteit en elegantie. De sha’abimuziek vindt immers haar oorsprong in lang vervlogen tijden en heeft de eeuwen doorstaan. Dat geeft aan deze muziek een charismatisch enthousiasme.
De saïdimuziek uit Opper-Egypte (“Saïd” = het zuiden) wordt meesterlijk vertolkt door een van de beste en wereldberoemde Egyptische gezelschappen, “Les Musiciens du Nil”, onder leiding van Raïs Mohamed Murad, de meester van de rababa (tweesnarige viool).
Sinds 2001 werkt Béatrice in een mooie verstandhouding samen met deze muzikanten. Ze heeft een lichaams- en emotionele taal ontwikkeld die de veelzijdigheid en de finesses van deze muziek tot uiting laten komen.
Technisch gezien vereist het saïdirepertoire het gebruik van het lichaam op een wijde, open en monumentale manier, met een grote soepelheid, respect voor het “man-vrouw”-concept, waarbij energie en kracht samengaan.
Het ruime saïdirepertoire is er een van technische en emotionele variaties. Ritme, tempo, melodie, tekst maken plaats voor een rijke en krachtige aaneenschakeling van danspassen en overgangsstukken.
Het begrip “ghawazy” staat voor de zigeunerdansen van Opper-Egypte die ondanks hun verre origine toch zijn blijven voortleven en vandaag nog door enkele vrouwen worden beoefend.
De ghawazydans is doorheen de eeuwen heen niet geëvolueerd en is zonder negatieve connotatie beperkt qua expressie. Toch is ze een fantastische oefening in stevigheid van de verticale as, ongelooflijke kracht en soepelheid van het bekken alsook in inplanting van de voeten op de grond.
Béatrice heeft dit repertorium uitgebreid en heeft een meer complexe ghawazydans ontwikkeld, met meer verscheidenheid. Zonder… mengeling van fysieke overgave, heldere bewegingen, krachtige overgangsaspecten, in een “borrelende kalmte”.
De ghawazydans van Tarab: een explosieve mengeling van uitgesproken vrouwelijkheid in de beweging, guitige en plagende uitwisseling met de muzikanten en het publiek, forse heup- en schouderbewegingen, uiterste lichaamsstrekkingen, sprongen en voetgestamp die de onverstoorbare sereniteit van de Nijl doen trillen.
Dit repertoire werd tot een hoge graad van verfijning verheven door de beroemde zanger Sheikh Ahmed Al Tuni. Het raakte en veroverde Béatrice, die deze boeiende wereld omzette in beweging en emotie, een wereld die nooit tevoren werd vertolkt en nog minder door een vrouw.
De ontmoeting tussen beide artiesten…
Béatrice heeft zich als het ware de wereld van Tuni toegeëigend en heeft via beweging en expressie de gedachten en de gevoeligheid van het Soefisme verduidelijkt: de voorouderlijke beproeving, de brandende hartstocht, de vermoede onthulling, de heilzame verhevenheid en de bevrijdende vervoering.
Door het flamboyante theatrale spel, de emotie en de dans, nu ingetogen dan weer krachtig, niet ver verwijderd van de trance, heeft Béatrice met juistheid en pracht de Soefifilosofie weten uit te beelden. Zij neemt de ziel hierbij mee tot in de draaiende bewegingen van de heilige dans van de derwisjen.
Sheikh Ahmed Al Tuni overleed op Maart 17th, 2014. Maar de zingende en de ziel nog steeds intens.
Luxor 2010 : uitwisseling tussen Al Tuni en Béatrice...
De Nubische beschaving maakte lange tijd… Nochtans is Nubië een aparte entiteit met typische culturele eigenschappen op… De Nubische taal is één van de taalgroepen uit de Oost-Soedanese talen, één van de vertakkingen van het Nilo-Saharisch geheel.
De Nubische dans laat Béatrice toe deze zeer specifieke muziek op een speciale manier te benaderen. Ze verheerlijkt de eenvoud en de zuiverheid van de bewegingen uit de Nubische traditie en vrijwaart de kracht en het vuur van de Egyptische bodem. Ze gaat op zoek naar de eigenheid van deze gedanste expressie afkomstig uit het Oosten en Afrika: zeer soepele verplaatsingen, beheersing en subtiliteit van de bewegingen, zachtheid van de schouders en de schoudergordel, duidelijke houdingen en attitudes eigen aan de Nubische schoonheid.
De Nubische dans staat voor frisheid en diepzinnige onbezonnenheid als weerspiegeling van de geest van dit zeer oude volk uit Zuid-Egypte.
“Baladi” betekent “van mijn land”. Deze term staat voor een muziekstijl die diep verbonden is met het Egypte dat hulde brengt aan de flamboyante en sensuele energie van de vrouw. Baladi wordt trouwens uitsluitend door vrouwen gedanst.
De baladimuziek dateert van het begin van de 20ste eeuw en is ontstaan uit de samensmelting van de volkse Egyptische instrumenten en klanken met die uit het westen zoals de accordeon, de zeer Belgische saxofoon, de klarinet en de contrabas. Die instrumenten geven een “blues” en “jazzy” toets aan de baladi, die de Egyptische volksziel weerspiegelt.
De baladi is de passionele zoektocht tussen techniek en emotie maar is eerst en vooral een verheerlijking van de improvisatie en een conversatie van het hart.
De term “klassiek” verwijst naar de muziek en de dans waarvan de verre oorsprong intrinsiek verbonden is met de steun van de Egyptische elite voor kunst en cultuur. Vóór de Egyptische muzikale revolutie, bij het begin van de 20ste eeuw, traden in paleizen en rijke woningen muziekensembles op, “takht” genaamd. Die ensembles bestonden uit een ûd, een quânun, een kamaânga (viool), een nây en een riqq.
“Takht” is oorspronkelijk een Perzische term die verwijst naar het podium (of balkon) waar de muzikanten plaats namen. Uiteindelijk bedoelde men hiermee het orkest zelf.
De takht begeleidde de danseres en beide schiepen in een diepe artistieke verbondenheid een sfeer van “Tarab” of “emotionele extase”.
Zo ontwikkelde zich de hofdans, beeld van een uiterste verfijning.
Vandaag doet Béatrice, dankzij haar zeer precieze en respectvolle werk, de oude klassieke hofdans herleven. Met haar resoluut modernistische technische en esthetische aanpak ontwikkelt zij de moderne klassieke dans, prachtige fusie tussen Oosterse en Westerse gevoeligheid en technieken.
De artistieke demarche van Béatrice Grognard kan worden vergeleken met die welke destijds de flamenco te beurt viel: een vergeten en ontaarde dans doen herleven, vrijwaren, zonder de essentie van de oorspronkelijke dans uit het oog te verliezen en er desondanks een verfijnd en rijk hedendaags karakter aan geven.
Om zo van de “theatrale Egyptische dans” een ware podiumkunst te maken.
Door haar baanbrekend en innoverend werk doet Béatrice de dans en de muziek van Egypte herleven. Ze laat ze als het ware “spreken”, vertolkt ze en schept een nieuwe dimensie zodat ze openbloeien en evolueren naar een moderniteit die de essentie ervan niet verraadt. Door het theatrale karakter van het podium blaast Béatrice dans en muziek nieuw leven in en verzekert ze de ontplooiing en de toekomst ervan. Béatrice “danst” niet alleen Egypte, ze brengt Egypte tot leven en vertelt het verhaal ervan.
Tijdens haar talrijke verblijven in Egypte ontmoet ze de Egyptische artiesten die de tradities in zich dragen. Ze trekt er rond op zoek naar de choreografie en de muziek van toen, naar de zeldzame en waardevolle getuigen van een soms zo broze mondelinge traditie.
Door haar onophoudelijk opzoekingswerk en haar samenwerking met uitzonderlijke muziekensembles zoals “Les Musiciens du Nil”, het soefigezelschap Al Tuni, klassieke muzikanten van de Opera van Caïro, ontwikkelt Béatrice en krachtige taal, ondersteund door rijke en complexe gebaren, waar technische virtuositeit samensmelt met zuivere beweging om zo de subtiliteit van de muziek tot uiting te laten komen.
TARAB / Béatrice Grognard - Roodebeeksesteenweg 96 - 1200 Brussel
Email : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. - Tél : +32 (0)497/87.94.27
Copyright © 2012-2015 Tarab, alle rechten voorbehoude - Site web : Scarabée2d
